top of page
Writer's pictureVeb-portal Istočni biser

O poeziji mladog indijskog pesnika Afzala Sađada Zafira




Poezija Afzal Sajjad Zafira, manihejski rascijepljena, zapravo je obuhvaćena kroz umjetničko ostvarenje kao poetika koja je, istovremeno konkretna jezička struktura, ali i poetski prostor koji apsorbuje sve spoljašnje, hronotopske (vremensko prostorne – od zidova sobe u kojima je kao u samici zaključan do univerzima koji ga živog jede) elemente u koherentnu cjelinu. U okviru takve cjeline konstituiše se specifično oblikovano jezgro egzistencije i esencije kosmopolitskog duha.


Njegova cjelokupna poezija (iz koje izdvajamo tri reprezentativne pjesme) satkana je od spiritualnog i mističkog.


Težnja ka apstraktnom, mitotvoračkom, upotreba znakova i simbola iz različitih mitologija i religije, sprega i miješanje kodova iz različitih kulturoloških šema - predstavlja jedno od osnovnih obilježja Afzalove poetike.

Ako je iščitavamo na egzistencijalnom, odnosno antropolološkom nivou, refleksije su anti-nacionalnog, anti-socijalnog I, naročito anti-religijskog bivstva, dok nam na alegorijskom fonu, nude sliku jednog idealnog poretka, utopijskog uređenja svijeta, koja osim stabilne hijerarhije omogućava i pravo na izbor između Dobrog i Zla, čime se postulira i vizionarski uobličena slika idealnog svjetskog poretka.


Težnja za slobodom i kreacijom, binarnoopozitna priroda postojećeg, pitanja esencije i egzistencije, vremena i vječnosti, opšta harmonija i uslovljeni poredak kao principi svijeta – slivaju se u jednu univerzalnu poetsku sliku.


(Iz prikaza Katarine Sarić,

„Vavilonska biblioteka”)




ĐAVO U NAMA


Zlo i Dobro

Dvije strane iste kreacije

Božanskog

U nama

Jedna dobra,

druga zla

Iste majke djeteta dva


U vječitoj borbi

Koja će strana da prevlada

Borba se nastavlja


O policajcu i prevari

Da đavola na uzici zadrži


Ti budi i Kajin i Avelj.


Mrak koji pokušava da zavede svetlost.

Podsticanje i Paljenje na dobroćudno.



PSIHIJATAR


Izgleda da se zidovi

Moje sobe

Smanjuju

Skupljaju

iza

Zaključanih Vrata


Plašim se.


Čini se

Prostor i vrijeme

Smanjuju se.

Poješće me živog

Univerzum



BOŽANSTVO


Dostojanstvo tvog božanstva je veliko.

Molim se tebi da me proširiš jednako

Ne znam šta piše u karti koju sam izvukao

Ali molim te spasi me od ljutnje i mržnje.

Ne posećujem crkvu da te tražim i ugledam.


Vjerujem Ti

ali ja nisam Hindus niti Jevrejin.


Klanjam ti se

ne kao poklonik

ne kao sljedbenici

kao drugi svi

Jer nisam sveštenik, niti ateista.


Ne pljačkam druge u religije ime

Mir samo želim

Jednak za sve

kao golub


Ljubav još uvek postoji

ali u mrvici.



Izbor iz poezije

sa engleskog preveo Ilija Stanković





Afzal Sajjad Zafir, rođen je u Indiji, diplomirao Računovodstvo i finansije, ali književnost je njegova istinska strast. Uprkos brojnim poteškoćama i jezičkim barijerama, ovaj talentovani mladić je uspeo da, kao samouk, on line diplomira Književnu kritiku na Univerzitetu Jejl. Za sebe kaže da je pročitao brojna klasična dela svetske književnosti, te da je, pod njihovim uticajima, i sam počeo da piše. Ovo su njegovi prvi poetski koraci.





Comments


Featured Posts
Recent Posts
Archive
Search By Tags
Follow Us
bottom of page